Faworki

Każda potrawa ma swoją historię – faworki również. Pierwsze faworki rzekomo pochodzą z piekarni „Fawor” w Poznaniu. Powstały zupełnie przez przypadek. Młody cukiernik przez nieuwagę upuścił na olej pasek ciasta pączkowego. Pasek utworzył warkocz, a przestraszony cukiernik chcąc uniknąć kary, posypał go cukrem – co dało nowy przysmak. Na początku faworki były ciężkie i tłuste tak jak pączki, ale lata praktyk domowych gospodyń zaowocowały lekkim i chrupiącym deserem. Nazwa faworki pochodzi od francuskiego “faveur”, co znaczy wstążeczka lub cienka tasiemka. Jednakże w Polsce w latach 30 -tych XX wieku była używana mniej poetycka nazwa – chrust, chruścik. Przysmak ten jest charakterystyczny dla okresu hucznych zabaw, czyli karnawału. Jednakże faworki były też przedmiotem konkursu talentów, bowiem panny na wydaniu produkowały ten przysmak, by pokazać, że są dobrymi gospodyniami. Faworki mają swoje odpowiedniki na całym świecie. Chorwaci mają krostole, Duńczycy klejner, a Słowacy fańkę. Chrupiące ciastka są znane również w Szwecji, Białorusi, w Niemczech, w Rumunii czy na Ukrainie. Obecnie nie wyobrażamy sobie tłustego czwartku bez faworków. Są to tak popularne smakołyki, że z łatwością znajdziemy na nie przepis w każdej książce kucharskiej, zatem do dzieła!